Czy podczas pracy warsztatowej lub indywidualnej zdarza Wam się śpiewać? Nie mam na myśli nucenia podczas układania flamastrów, ale śpiewania jako formy przekazu trafiającego do drugiego człowieka. Czy tak można? Czy wolno? Co się stanie jeśli to zrobimy? „Ale przecież ja nie umiem śpiewać!” – pomyślicie. A co jeśli okaże się, że tym lepiej?
Kiedy byliśmy niemowlakami mamy śpiewały nam do snu. W Afryce kilkuletnie maluchy grają na bębnach i tańczą z rodzinami. Muzyka pełni w naszym życiu i w naszych relacjach bardzo ważną rolę.
Jaką rolę odgrywa w procesie zmiany, w pracy z drugim człowiekiem?
Plan jest taki, by przyjrzeć się różnym obszarom dźwiękowym w prowokatywności – muzyce, melodii, dźwiękom, głosowi. Przykładowe pytania – w zależności od zapotrzebowania uczestników: jaką rolę odgrywają piosenki w czasie sesji? Jak można się nimi posłużyć? Czy muszę mieć talent wokalny by śpiewać? Jak może oddziaływać to ‘w jaki sposób’ wypowiadam słowa, które mówię (wolno, szybko, głośno, cicho?). Plum plum, bam bam, trulululu?
A kto wie, może też będzie okazja do pośpiewania?
Uczestnik zyska:
- sposoby na urozmaicenie swojego podejścia o elementy muzyczno-dźwiękowe
- inspirację do wykorzystywania swojego głosu
- większą śmiałość w wykorzystywaniu przez siebie głosu i dźwięków
- ciekawość do wykorzystywania elementów dźwiękowych w swojej pracy
- wgląd w to jak muzyka czy dźwięki działają na niego samego/nią samą
- szerszą perspektywę patrzenia na prowokatywność – oprócz treści tego, co mówimy, postawy ciała, również dźwięk głosu
Uczestnik dowie się:
- dlaczego ważne jest wykorzystywanie dźwięków, głosu czy muzyki w pracy z drugim człowiekiem
- w jaki sposób muzyka może wpływać na proces zmiany
- na czym polega działanie muzyki
- czym może być prowokatywność muzyczna
- jak można wykorzystać znane sobie piosenki lub utwory w procesie zmiany
- w jaki sposób aspekt dźwiękowy czy muzyczny może budować połączenie
- że wcale nie musi umieć śpiewać, żeby śpiewać
- jak można stworzyć prostą piosenkę prowokatywną
